fbpx

14 กันยายน “วันเงียบแห่งชาติ”

เสียงตะโกนที่พรั่งพรูความรู้สึกออกไปจนสุดเสียง แต่กลับเป็นความเงียบที่ไม่มีใครรับฟัง

คำพูดมากมายที่ตอบโต้กันของคนในครอบครัว คงไม่ใช่เรื่องยากที่จะพูดมันออกไป แต่มันกลับยาก เมื่อสิ่งที่พูดออกไปนั้นไม่มีประโยชน์ และกลับเป็นเรื่องที่ทำให้ครอบครัวมีรอยแตกแยกมากขึ้นเรื่อยๆ แบบที่เชื่อมรอยปะให้สนิทก็คงไม่มีผล

คำพูดซ้ำๆ เดิมๆ ปะปนไปด้วยความรู้สึก แต่อีกฝ่ายกับไม่เข้าใจ เพราะสิ่งที่เขาเป็นนั้นถูกเสมอ เพราะฉันเป็นแม่ เพราะฉันเป็นพ่อ สิ่งเดียวที่เธอทำได้ดีที่สุดคือเงียบ แล้วจงเป็นในแบบที่ฉันบอก…

ถ้าเสียงตะโกนกับคนในครอบครัวมันไม่มีผล ก็ขอลองแลกเสียงตะโกนกับสิทธิ์ที่เราควรจะได้บ้างก็แล้วกัน

แต่ทุกอย่างมันกลับตลกสิ้นดี เมื่อเสียงตะโกนจากประชาชน ที่อยากจะบอกผู้นำประเทศ ผู้มีอำนาจทั้งหลายว่าสิ่งที่เป็นอยู่ทุกวันนี้มันแย่ขนาดไหน ความยุติธรรม สิทธิต่างๆ ที่ควรได้ไม่เคยเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมมาอย่างยาวนาน

จะผ่านไปอีกกี่ปี ม็อบประท้วงที่มาเรียกร้องจากปากท้องประชาชน กลับเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และไม่มีทีถ้าว่าจะลดลง หรือมีการเข้ามาช่วยเหลือที่ได้ประสิทธิภาพ

มีเพียงแค่ความเงียบสงบ จากผู้มีอำนาจที่อาจจะสดับรับฟังแบบหูทวนลมที่รู้ว่าเธอมีปัญหาเหรอ อ่อโอเค สู้ๆ แล้วกัน ฉันก็ทำได้เท่านี้แหละ

แต่พูดไปก็เดี๋ยวจะใส่ร้าย เพราะพวกเขาก็ตะโกนเสียงออกมาโต้ตอบประชาชนเหมือนกันนะ ด้วยเสียงของลูกปืน เสียงแรงดันน้ำที่ออกมาฉีดไล่ประชาชน เพียงแค่พวกคุณน่ะ ขัดต่อการทำงานของพวกเขา

เสียงตะโกนของพวกคุณกลายเป็นการสร้างความไม่สงบสุขของประเทศไปโดยปริยาย และถึงแม้เสียงของพวกคุณจะดังขนาดไหน ผลสรุปที่ผ่านมาโดยตลอดก็เห็นได้ชัดแล้วว่า เสียงของพวกคุณนั้นไม่ได้มีความหมาย และดูจะเป็นเสียงเงียบที่โหมกระหน่ำ ที่ผู้มีอำนาจไม่เคยแยแสเลยแม้แต่น้อย

Content Creator

เราใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้เว็บไซต์ของคุณ คุณสามารถศึกษารายละเอียดได้ที่ นโยบายความเป็นส่วนตัว และสามารถจัดการความเป็นส่วนตัวเองได้ของคุณได้เองโดยคลิกที่ ตั้งค่า

ตั้งค่าความเป็นส่วนตัว

คุณสามารถเลือกการตั้งค่าคุกกี้โดยเปิด/ปิด คุกกี้ในแต่ละประเภทได้ตามความต้องการ ยกเว้น คุกกี้ที่จำเป็น

ยอมรับทั้งหมด
จัดการความเป็นส่วนตัว
  • เปิดใช้งานตลอด

บันทึกการตั้งค่า